အိမ္​ပ်က္​ႀကီးထဲ...အပိုင္​း ၁

ၿမိဳ႕ငယ္ကေလး တစ္ခု အလြန္ဘဲ ေအးခ်မ္းလွသည္။1998 year
၁၉၉၈ ခုႏွစ့္မွာ အိမ္တိုင္းမွာ Tv ကေလးမ်ား ေခတ့္စားေနၿပီး။
လူလတ္တန္းစားမ်ား တစ္ခ်ိဳ႕ 110 Tv မ်ား ဝယ္ယူေနၾကသည္။
အေျခအေန အခ်ိန္အခါ လူဘဝ ဆိုတာ အခ်ိဳးအေကြ႕ အလွည့္အေျပာင္းေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
ဆင္းရဲသား လူမ်ားအဖို႔ Tv႐ုံထဲမွာ အခ်ိန္ကုန္ ေငြကုန္ခံၿပီး ၾကည့္႐ႈ႕ၾကသည္။
တစ္ခ်ိဳ႕လူမ်ားမွာ အိမ္အနားနီးခ်င္းမ်ားထံ သြားေရာက္ ၾကည့္႐ႈ႕ၾကသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(ေဟး..သီတာေအး..ညၾက ေသာ္တာစန္း အိမ္ကို တီဗြီၾကည့္ သြားရေအာင္ ေဟး..)
(ေအးပါ လိုက္ခဲ့မယ္ေလ..ဒါနဲ႔ သူတို႔ ဘာေခြငွါးခဲ့တာလဲ ဟ..)
(ေမာ့စ့္ ဇာတ္ကား ငွါးလာတယ္တဲ့ ဟဲ့..)
(ေအးေဟး လာခဲ့မယ္ အရမ္းရယ္ရမွာ ေသခ်ာတယ္ မိမိုးေရ..)
(ေအးေဟး..ကဲ ငါသြားမယ္ ညေန လာေခၚမယ္..)
(ေအးေအး..မိမိုး သြားသြား..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
အဂၤလိပ္ေခတ့္ လက္က်န္လား ေတာ္လွန္ေရးေခတ့္ လက္က်န္လား မသိေသာ ျခံဝင္းအက်ယ္ တစ္ခု ႐ွိပါသည္။
အိမ္ႀကီး တစ္ေဆာင္ က ပ်က္ဆီး ယိုယြင္ေနသည္။
ေအာက္ထပ္မွာ အုတ္ခံၿပီး အေပၚထပ္မွာ အသားမ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည္။
ျခစားလို႕ ကုန္သြားေသာ ေနရာမ်ားမွာ ဟင္လင္းႀကီး ျဖစ္ေပၚေနၿပီး အေပၚထပ္မွာ ေလဟာနယ္ ကြင္းျပင္ႀကီး ျဖစ္ေနသည္။
ေဘးကာ အသားမ်ား အခန္းအကာမ်ား ယိုင္ရြဲ႕ေနျပန္သည္။
အေပၚထပ္ အခန္းငယ္ တစ္ခုမွာ အနည္းငယ္ ႐ွင္းေနသည္။
အဘယ္ေၾကာင့္ ႐ွင္းေနမွန္ တစ္ခ်ိဳ႕ လူအမ်ား မသိ႐ွိၾကပါ။
အခန္းကေလး ႐ွင္းေနတာ က လူေတြ လာေရာက္ၾကလို႔ ျဖစ္သည္။
အုတ္ခံ ေလွခါးကေလး က တက္လာၿပီး ေလဟာျပင္ အေပၚထပ္ အခန္းငယ္မွာ ေန႕အခါ ကေလးမ်ား ႏြားေက်ာင္းသူမ်ား ဆိတ္ေက်ာင္းသူမ်ား နားခိုၾကသည္။
ျခံအက်ယ္ႀကီးထဲမွာ အုန္းပင္ သရက္ပင္မ်ားစြာ စိုက္ပ်ိဳးထားသည္။
ပိုင္႐ွင္မ်ား က ဘိုးဘြားပိုင္ အေမြးမို႔ ဒီအတိုင္း ျပစ္ထားၾကသည္။
ပိုင္႐ွင္မ်ား က ရန္ကုန္မွာ ခ်မ္းသာစြာ ေနထိုင္ၾကေတာ့ ရြာကို ျပန္လာမွ ျခံကေလးကို ျပန္ၾကည့္ၾကသည္။
ဆက္လက္ၿပီး အိမ္ႀကီးကို ျပဳျပင္ျခင္း မ႐ွိပါ။
ေန႔အခါ ကေလးမ်ား ျခံထဲမွာ ကေလးမ်ား ကစားၾကၿပီး ကေလးတစ္ခ်ိဳ႕ က ေဆာ့ခ်ိန္မွာ အရဲစြန္႔ၾကၿပီး အိမ္ႀကီးထဲမွာ ဝင္ေရာက္ၾကသည္။
(ဟာ...သရဲ..သရဲ...)
(အေမ...ေရ...)
(ဟား..ဟား...ဟား...မေၾကာက္ဘူး ေျပာတဲ့ေကာင္ ေအာက္ဆင္းေျပးတာ ျမန္တယ္..ဟ)
(ငါလိုးမသား..မင့္ေခၚလို႔ လိုက္လာတာ လီးလို႔ ေျခာက္လန္႔တာလား..)
(ဟား...ဟား...ဟား...)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(သီတာေအးေရ သြားရေအာင္ေဟး..)
(ေအးလာၿပီး မိမိုးေရ ခဏေလး ေခါင္းဖီေနတာ)
(ေအးေအး ျမန္ျမန္လုပ္ဟ လူစုံေလာက္ၿပီး)
(ေအးပါဟယ္ လာပါၿပီးဟဲ့..)
ကေလးမေလး ႏွစ္ေယာက္ ဓာတ့္မီး တစ္လက္စီနဲ႔ ညအခ်ိန္ ၆ နာရီခြဲမွာ ထြက္လာၾကသည္။
သီတာေအး အိမ္အေနာက္ဘက္ လမ္းသြယ္ အခ်ိဳးအေကြ႕ တစ္ခု ေက်ာ္ၿပီး ၿပိဳင္တူ ခ်ိဳးေကြ႕လိုက္ၾကသည္။
တစ္ဧက အက်ယ္အဝန္း ႐ွိေသာ ျခံက်ယ္ႀကီး ေဘးက လမ္းမ အေပၚ ဓာတ့္မီးကိုယ္စီ ထိုးၿပီး TV ၾကည့္ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ႏွစ္ထပ္အိမ္ သြပ့္မိုး နဲ႔ ေရနံႀကီး မည္းေနေအာင္ သုတ္ထားေသာ ျခံက်ယ္ကေလးထဲကို သီတာေအး မိမိုး ႏွစ္ေယာက္ ဝင္လာခဲ့သည္။
အိမ္ထဲ က တီဗြီ အသံက ၾကားေနရသည္။
(ေဟး...ေသာ္တာစန္းေရ..)
(ေဟး...လာေဟး..မိိမုိးေရ ဇာတ့္ကား စေနၿပီး ဟ)
(ေအးပါ လာပါၿပီးဟဲ့..)
အိမ္ကေလးထဲမွာ ကေလးမ်ား လူႀကီးမ်ား စုံလွပါသည္။
မိမိုး နဲ႔ သီတာေအး လြတ္ရာ ေနရာတစ္ခုမွာ အတူတူထိုင္ၿပီး ေနရာယူလိုက္ၾကသည္။
ေ႐ွ႕မွာ ႐ွိေသာ ကိုေမာ့စ္ ဇာတ္ဝင္ခန္းကို ေငးေနမိသည္။
ဇာတ္ရန္ ကိုမိုးဒီ ဝဝ ပုံစံနဲ႔ ပါးရြဲ႕ျပၿပီး တက္သလိုလို လုပ္ေနပုံ က
(ဟား...ဟား...ဟား...)
ပရိပ္သတ္မ်ား ဟာသျဖစ္မိသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
လူငယ္မ်ား သဘာဝ တရားက ေခၚခ်င္ ေခၚၾက စိတ္ေကာက့္ရင္ ေကာက့္ၾက ရန္ျဖစ္ခ်င္ ရန္ျဖစ့္ၾကနဲ႔ မိမိုး နဲ႔ သီတာေအး စိတ္ေကာက့္ၿပီး စကားမေျပာႏိုင္ ျဖစ္ၾကျပန္သည္။
ငယ္ေပါင္းမ်ား ပီပီ ခဏ ခဏ စကားမ်ားၾကသည္။
ေန႔လည္ အခ်ိန္ ဥပုတ့္ေန႔ ျဖစ့္ေနတာနဲ႔ ပ်င္းတာနဲ႔ ေသာ္တာစန္း အိမ္ကို သီတာေအး ထြက္လာခဲ့သည္။
ေန႔အခ်ိန္မွာ ေသာ္တာစန္း ႐ွိေနၿပီး ၾကည့္ၿပီးသား ဇာတ့္ကားမ်ားကို ေခြထိုးၾကည့္ေနသည္။
ေခြးထိုး တိတ္ေခြေခတ့္မွာ ေခြတစ္ေခြ ငွါးရတာ မလြယ္ပါ။
မသိလွ်င္ ေပါင္ေၾကးေပးငွါးရသည္။
(ေဟး..ေသာ္တာစန္း..)
(ဟာ..လာလာ..သီတာေအး တီဗြီၾကည့္မလား)
(ေအး..ၾကည့္မလို႔ လာတာေပါ့ ဟ..)
(လာ..ေကာင္မ ထိုင္ဟ..)
(ေအးေအး ဒါ မေန႔ က ဇာတ့္ကားႀကီးဘဲ ေသာ္တာစန္း)
(ေအးေလ..အေဖ မလာေသးလို႔ ႐ွိတာ ၾကည့္ေနတာ)
(ေအာ္...ေအးေအး..ကာတြန္းကားေလးမ်ား ျပမလားလို႔)
(ေအး..ဒီဇာတ္ကားၿပီးေတာ့ ျပမယ္ေလ..)
(ေအးပါ..ရပါတယ္ ဟာ)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(ကဲ သမီးေရ အပ္ေခြေပးေဟး..)
(ဟုတ္...အေဖေရ..)
ညေနအခ်ိန္မွာ ေသာ္တာစန္း ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ကို မေန႔က တိပ္ေခြအား ေပးလိုက္သည္။
(ေရာ့ အေဖ..ေကာင္းတာေလး ငွါးခဲ့ေနာ္..)
(ေအာ္..ေအးေအး ဒီေန႔ ရန္ေအာင္ေခြ ငွါးခဲ့မယ္..)
(ဟုတ္ကဲ့ အေဖ ငွါးခဲ့...)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ၾကည့္ေကာင္းလွေသာ ရန္ေအာင္ မိုးမိုးျမင့္ေအာင္ ဇာတ့္လမ္းကေလး အရမ္းဘဲ ေကာင္းလွသည္။
မိမိုး က တစ္ေနရာသပ့္သပ့္မွာ ၾကည့္သလို သီတာေအး က တစ္ေနရာကို ထိုင္ၿပီး ၾကည့္ေနၾကသည္။
ေရေသာက့္ ထလိုက္သူ က သီတာေအး အိမ္အျပင္ဘက္ ေရအိုးစင္ အေဆာက့္အဦးအနားကို သြားၿပီး ေရေသာက့္ေနသည္။
(ဟဲ့ ေျဖးေျဖးေသာက့္ပါ သီတာေအးရယ္ နင့္ေနပါအုံးမယ္..)
(အဟိ...ဟုတ္ကဲ့..ဟုတ္ကဲ့..)
သီတာေအး အေနာက္က ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ေရာက္ေနသည္။
သီတာေအး ေရေသာက့္ၿပီး အထြက္ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း က ေရခပ့္ေသာက္ေနခဲ့သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ေန႔ခင္း အခ်ိန္မွာ Tvေ႐ွ႕မွာ ေသာ္တာစန္း ညီမငယ္ နဲ႔ ေမာင္ငယ္ကေလးမွာ ဖ်ာၾကမ္းအေပၚ TV ၾကည့္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။
သီတာေအး ေဘးမွာ အိပ္ေနၾကသည္။
ေသာ္တာစန္း က ေစ်းဝယ္ထြက္သြားေတာ့ အိမ္ထဲမွာ ကေလးႏွစ္ေယာက္နဲ႔ သီတာေအး ဘဲ က်န္ေနခဲ့သည္။
ဆိုင္ကယ္ တစ္စီး ေရာက္လာသည္။
ဆိုင္ကယ္ကို လွမ္းၾကည့္မိသည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ျဖစ္ေနသည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အိမ္ထဲ ဝင္လာၿပီး တီဗြီေ႐ွ႕ က ကေလးမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး
(ေသာ္တာစန္း...ေဟး..ေသာ္တာစန္း...)
(ဦးေလး ေက်ာ္စန္း ေသာ္တာ က မုန္႔ဝယ္ထြက္သြားတယ္)
(ေအာ္..ေအးေအး..ကေလးေတြ ျခင္ကိုက္ကုန္မယ္..အင္း...)
ေျပာၿပီး အႀကီးမေလးကို ေပြ႔ခ်ီလိုက္သည္။
အနီး က ထိုင္ေနေသာ သီတာေအး ေပါင္ကေလးကို လက္ဖမိုးနဲ႔ ပြတ့္တိုက္မိေသးသည္။
အႀကီးမေလး ေပြ႔ယူၿပီး အခန္းထဲကို ေခၚသြားၿပီး
(သီတာေအး ညည့္ေမာင္ကေလး ေပြ႔ခဲ့စမ္းပါအုံး ဒီမွာ အိပ္ယာခင္းေတြ ဖယ္ရအုံးမွာ)
(ဟုတ္ကဲ့....)
သီတာေအး ထိုင္ရာမွ ထၿပီး အနီး က ကေလးငယ္ကို ေပြ႔လိုက္ၿပီး အနီး က အခန္းထဲကို ဝင္လိုက္သည္။
အခန္းထဲမွာ ႐ွိေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း က အိပ္ယာခင္းမ်ားကို ေနရာေရြ႕ေနသည္။
(ေအး..အဲ့ဒီအေပၚ ထားလိုက္..)
(ဟုတ္ကဲ့...)
ကေလးငယ္ကို ကုတင္အေပၚ မွာ သူအမ အနီးမွာ ထားလိုက္သည္။
အခန္းထဲ က သီတာေအး ျပန္ထြက္လာသည္။
မၾကာေသာ အခ်ိန္မွာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အခန္းထဲက ထြက္ၿပီး ေနာက္ေဖး က မီးဖိုအခန္းထဲ ဝင္သြားသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
မၾကာခင္ ျပန္ထြက္လာၿပီး
(ေသာ္တာစန္း က ဘယ္ခ်ိန္ က မုန္႔ဝယ္သြားတာလဲ သီတာေအး)
(ေစာေစာကမွ သြားတာ ဦးေလး..)
(ေအာ္..ေအးေအး..နင္တို႔ကလဲ ၾကည့္ၿပီးသားေတြ ျပန္ၾကည့္ေနၾကတာဘဲ မထူးပါဘူးဟာ ေသာ္တာ ျပန္လာရင္ ေခြငွါးေပးမယ္ ဘာကား ငွါးေပးရမလဲ ေျပာ..)
(ဟင္း..ဦးေလး ငွါးခ်င္တာ ငွါးခဲ့...)
(ငါက ေအာင္ပုိင္ ငွါးခဲ့မလို႔ ဟ..)
(ဟင္း..ေအာင္ပိုင္ေတာ့ သိပ့္မၾကည့္ခ်င္ဘူး ေက်ာ္ဟိန္းျဖစ္ျဖစ့္ ရဲေအာင္ ျဖစ္ျဖစ္ ငွါးခဲ့ပါလား..)
(ငါေတာ့ မၾကည့္ျဖစ့္ပါဘူး ခဏ နားၿပီး ေစ်းကို ျပန္သြားရအုံးမွာ ထၼင္းစားဖို႔ ျပန္လာတာ ေသာ္တာ ျပန္လာရင္ ေခြငွါးသြားမယ္ ..သီတာ လိုက္အုံးမလား ညည့္ငွါးခ်င္တာ ငွါးခဲ့ေပါ့ ဒီေန႔ အသစ္ထြက္တာ ငွါးခ်င္ငွါးခဲ့..)
(အင္း..လိုက္ခဲ့မယ္ေလ.. ေန႔လည္ၾကည့္ဖို႔ မၾကည့္ရေသးတဲ့ ထြန္းလုံ႐ွိန္ ရာဇဝင္ကား ငွါးမယ္ ..)
(ေအးေအး..ငါ ထၼင္းစားလိုက္အုံးမယ္ ...ေသာတာ လာရင္ သြားၾကမယ္..)
(ဟုတ္ကဲ့..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ေခြငွါးဆိုင္ထဲမွာ သီတာေအး ေၾကာ္ျငာ ဓာတ့္ပုံ ေခြသစ္မ်ား ၾကည့္ၿပီး
(မေကြးျမသလြန္ ေခြ ႐ွိလား...)
(႐ွိတယ္..ညီမေလး..ယူေပးမယ္..ခဏေလး..)
ဆိုင္ထဲမွာ ေခြငွါးသူမ်ား ႐ွိေနၾကျပန္သည္။
(ကိုေက်ာ္စန္းဝင္း ဒီေန႔ထြက္ ကားသစ္ ယူအုံးမလား....)
(ယူမွာေပါ့ ညေနၾက မလာေတာ့ဘူး ..)
(ဟုတ္...ေပးမယ္..ခဏေလး..)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ၿမိဳ႕ငယ္ အတြင္း က ျပန္လာၾကသည္။
စကားမ်ား ေဖာင္ဖြဲ႔ ေျပာဆိုမိၾကသည္။
(သီတာေအး မုန္႔ဝယ္အုံးမလား..)
(သမီးမွာ ပိုက္ဆံ မပါဘူး ဦးေလး..)
(ကဲပါ ဦးဝယ္ေကြၽးပါမယ္ ယူလိုက္..)
(ဟုတ္..)
ဆိုင္ကယ္ကေလး က ရပ္ကြက္အထဲ က ေစ်းဆို္င္ကေလးမွာ ရပ္ၿပီး မုန္႔ ၂၀၀ ဖိုး ဝယ္လိုက္သည္။
(ဦးေက်ာ္စန္း ရၿပီး ...)
ဆိုင္ကယ္ကေလး ရပ္ကြက္အတြင္း ဝင္ေရာက္လို႔ ေသာ္တာစန္း အိမ္ကို ေရာက္လာသည္။
(သီတာေအး ငါမွာတဲ့ ေခြ ပါလား..)
(ပါပါတယ္ဟဲ့..)
သီတာေအး အိမ္ထဲ ဝင္လိုက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္ကေလး က ခ်ိဳးေကြ႔ၿပီး ျခံထဲ က ထြက္သြားေတာ့သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ရက္ကေလးမ်ား ၾကာလာေတာ့ ခင္မင္မႈ႕ အဆင့္မ်ား ျမင့္မားတတ္သည္။
သီတာေအး အဖို႔မွာ ႐ိုး႐ိုး ခင္မင္မႈ႕ပါ။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အဖို႔မွာ တရစ္ခ်င္း ရစ့္ပတ္ေနပုံကို မသိ႐ွာပါ။
ညေန ေနဝင္လို႔ ေမွာင္ရီပ်ိဳးတာနဲ႔ သီတာေအး ေသာ္တာစန္း အိမ္ကို ေရာက္ေနၿပီး။
မေခၚ မေျပာဘဲ ေနသူ မိမိုး ကို နည္းနည္း အရြဲ႕တိုက္မိသလိုလို ဒီအိမ္ကုိ သူဘဲ ပိုင္သလိုလို လူငယ္စိ္တ္နဲ႔ ေသာ္တာစန္း မိသားစုနဲ႔ အေရာတဝင္ေနၿပီး စကားေတြ ေျပာျပ ဇာတ္ေၾကာင္းေတြ ေျပာျပ လုပ္ေနမိသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
မိမိုးအၾကည့္ေတြ ကို သီတာေအး သေဘာၾကမိသည္။
သီတာေအး က
(ဦးေက်ာ္စန္း..မနက္ျဖန္ ေက်ာ္သူ ငွါးခဲ့အုံးေနာ္ မေန႔ က ထြက္တယ္တဲ့...)
(ေအးပါဟာ ငွါးခဲ့မယ္ ..)
တီဗြီ ေခြထိုးေနေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
ေခြဝင္သြားၿပီးေတာ့ Play ခလုပ္ကို ႏိုပ့္ၿပီး ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း လူအမ်ားၾကားမွ ထသြားေတာ့သည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အိမ္အျပင္ဘက္ ထြက္ထိုင္ေနလိုက္ျပန္သည္။
အိမ္ထဲမွာ လူအမ်ား TVေ႐ွ႕မွာ ၿငိမ္သက္စြာ ၾကည့္႐ႈ႕ေနၾကျပန္သည္။
ိ≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
TV ဇာတ္ကား တစ္ဝက့္ မွာ သီတာေအး အျပင္ထြက္ ေရေသာက္ျပန္သည္။
အျပင္ထြက္ ေရဒီယို နားေထာင္ေနေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း က သီတာေအး ျမင္ေတာ့ ထလာေနသည္။
(သီတာေအး ခဏ စကားေျပာစရာ ႐ွိလို႔)
သီတာေအး အသံတိုးတိုးနဲ႔ ေျပာသြားၿပီး ထြက္ခြာသြားေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ကို ၾကည့္မိသည္။
ေရေသာက့္ၿပီး အိမ္အကြယ္ အေမွာင္ထဲက ရပ္ေနသူ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အနားကို ခဏေလး လမ္းေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။
(ဘာတုံး ဦးေလး ေက်ာ္စန္း...)
အနားရပ္ေနသူ သီတာေအး ကို
(နင့္ကလဲ မိန္းမေ႐ွ႕မွာ ဘာေခြငွါးခဲ့ ညာေခြ ငွါးခဲ့ မေျပာနဲ႔ ဟ မိန္းမ က တမ်ိဳးထင္ေနအုံးမယ္)
(ေအာ္..ဟုတ္ဟုတ္ ေမ့သြားလို႔..)
ေျပာၿပီးၿပီး မွတ္ၿပီး ထြက္ခြာဖို႔ အလုပ္မွာ သီတာေအး လက္ကေလးကို ဖမ္းဆြဲခံရၿပီးေနာက္
(ေနအုံး..သီတာ.. သီတာ ၾကည့္ခ်င္တဲ့ေခြ ..ေနလည္ၾက မိန္းမ မ႐ွိခင္ေျပာ ဦးေလး ငွါးေပးမယ္ )
(အင္းပါ ေျပာမယ္ ဦးေလး..)
အနီးကို ကပ္ေနေတာ့ လက္ကေလး တစ္ဖက္ က ပုခုံအေပၚ ေနာက္တစ္ဖက္ အတင္ခံရျပန္သည္။
(ေအးေအး..မိန္းမေ႐ွ႕ မေျပာနဲ႔ ၾကားလား ကဲ သြားသြား...)
ခဏတာ ပုခုံအေပၚ က လက္ႀကီး ဖိညႇစ့္ခံလို္က္ရေသးသည္။
ပုခုံအေပၚ က လက္ႀကီးနဲ႔ သီတာေအး လက္ကေလးကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ရဲ႕ ပထမ ေျခလွမ္း အနည္းငယ္ပါ။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ေန႔ခင္း အခ်ိန္မွာ ေသာ္တာစန္း နဲ႔ သီတာေအး ထိုင္ၿပီး စကားေတြ ေျပာေနၾကသည္။
ေသာ္တာစန္း အိမ္အလုပ္အတြက့္ ထၿပီး လုပ္ေနေတာ့ သီတာေအး ကိုယ္တို္င္ ကူညီေပး လုပ္ကိုင္ေပးရေတာ့သည္။
အိ္မ္အေပၚမွာ ၾကက္ခိုးမ်ား လွဲက်င္းၾက ဖုံခါၾကနဲ႔ အိမ္ေပၚ သန္႔႐ွင္းေရး လုပ္ေနၾကသည္။
မၾကာခင္ ထၼင္းစား ျပန္လာေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း က
(ေသာ္တာေရ ေသာ္တာ..)
(႐ွင္ အေဖ..သမီးတို႔ အိမ္ေပၚမွာ သန္႔႐ွင္းေရး လုပ္ေနတာ..)
(ေအာ္..ေအးေအး..)
အိမ္ထဲဝင္လို္က္ၿပီး ေလွခါးအနီးမွာ ဖိနပ့္ကေလး ႏွစ္ရံ ႐ွိေနသည္။
ဖိနပ့္ကို ၾကည့္ၿပီးေနာက္ အိ္မ္အေပၚကို ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း တက္လာသည္။
(ေအာ္...ေအးေအး ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ ငါလုပ္မလို႔ ၾကည့္ေနတာ ငါသမီး က လိမၼာတယ္ ဟ)
(ဟုတ္..အေဖ..)
(ဟဲ့..ေသာ္တာ ဟိုမွာ ကေလးေတြ ေျမႀကီးထဲ ေဆာ့ေနတာ သြားေခၚစမ္း အမိႈက္ပုံအနား နီးေနတယ္ ပိုးေကာင္ မႊားေကာင္ ကိုက္လိပ္မယ္)
(ဟုတ္..အေဖ...သီတာေအး ဟိုဥစၥာကုိ ထပ္ထားလုိက္အုံး...)
(ေအးေအး လုပ္လိုက္မယ္..)
ေသာ္တာစန္း အိမ္ေအာက့္ကို ဆင္းသြားေတာ့
(ဟဲ့ သီတာ ဒီေန႔ ေခြငွါး လိုက္အုံးမလား..နင္ႀကိဳက္တာ ငွါးခဲ့..)
(ဟင္း...ဦးေလးကလဲ မီးမွ မလာဘဲ..)
(ဟားဟားဟား..ဟုတ္ပကြာ ေမ့ေနတာ နင္က မိန္းမေ႐ွ႕ ေခြငွါးခိုင္းမွာ ငါက ေၾကာက္ေနတာဟ...ေမ့သြားလို႔ ေမ့သြားလို႔..)
ေျပာၿပီး အနားက ပုခုံအေပၚ လက္တင္ျပန္သည္။
(ကဲ ညေန အတြက့္ ဘာကား ငွါးရမလဲ..)
(ဟိုကား ငွါးခဲ့ ဦးေလး..)
(ေျပာ ဘာကားတုံး...)
(ေဒြးကား ငွါးခဲ့..)
(မုန္႔ဝယ္ခဲ့ရမလား..)
(အင္း...ဝယ္ခဲ့ေလ...)
(ေကာင္မေလး က ျငင္းတယ္ ဟ)
ေျပာၿပီး ခ်စ္စဖြယ္ ပါးကေလးကို ဖဲ့လိုက္သည္။
အနားက ထြက္သြားခါနီးမွာ ခါးကေလး ကို လက္ႀကီး က ကိုင္ၿပီး ခႏၵာကိုယ္ တေစာင္းတိုက္လိုက္ၿပီး စေႏွာက့္သြားေသးသည္။
(အင္း...မိန္းမေ႐ွ႕ မွာ ငါက ဘာမွ မေျပာရဲဘူး တမ်ိဳးထင္မွာ ဟ..)
စကား စကားထဲ က ဇာတိျပတယ္ ဆိုတာ ဒါဘဲေလ..
က်န္ရစ့္ေနသူ သီတာေအး တစ္မ်ိဳးႀကီး ျဖစ့္က်န္ခဲ့သည္။
တမ်ိဳးထင္မွာ တစ္မ်ိဳးထင္မွာ တမ်ိဳးထင္မွာ..
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ညအခ်ိန္ လူေတြစုံလို႔ ဆူညံေနၿပီး အိမ္ထဲမွာ ကေလးေရာ ေခြေရာ စုံေနတယ္ ဒီေန႔ ေဒြးဇာတ္ကား အသစ္ၾကည့္ရမွာ။
ေခြထိုးၿပီး အိမ္အျပင္ဘက္ ထြက္ထိုင္ေနသူ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ေရဒီယို ဖြင့္ၿပီး ေရေႏြးေသာက့္ေနျပန္သည္။
စာတန္း ထိုးလို႔ မၾကာခင္မွာ အိမ္ေပါက့္ဝမွာ သီတာေအး ဓာတ့္မီးကေလး နဲ႔ လာေနတာကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရသည္။
ထိုင္ရာမွ အျမန္ထၿပီး အိမ္အကြယ္ အေမွာင္ရိပ္ထဲ ဝင္သြားေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ကို သီတာေအး ေတြ႔လိုက္ရသည္။
ေသခ်ာၾကည့္ေနမိသည္။
လက္ျပသလို လုပ္ေနေတာ့ အိမ္ထဲကို သီတာေအး လွမ္းၾကည့္မိသည္။
လူအမ်ား ေက်ာေပးၿပီး TV ကို ၾကည့္ေနၾကသည္။
ေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္သူ မ႐ွိပါ။
သီတာေအး အိမ္အေ႐ွ႕ ေရအိုးစင္ကို သြားလိုက္ၿပီး ေက်ာ္သြားရသည္။
အေမွာင္ထဲမွာ ရပ္ေနသူအား
(ဦးေလး ေက်ာ္စန္း ဘာတုံးဟင္..)
(ဟဲ့..ဒီမွာ နင့္အတြက့္ မုန္႔ေပးမလို႔ ဟ..)
(ေအာ္ ဘာမ်ားလဲလုိ႔ ေပးေပး..)
(ဘာမွ မလဲဘူးေဟး..မိန္းမ သိမွာ ေၾကာက္လို႔ ဖြက့္ထားတာ သိၿပီးလား..)
အနားကပ္ ပါးဖဲ့တာ ခံလိုက္ရသည္။
(ကဲ သြားသြား..)
သီတာေအး ခါးကေလး ကို ဖက္ၿပီး တြန္းလိုက္ေတာ့ သီတာေအး မုန္႔ထုပ္ယူၿပီး ေရအိုးစင္ အနီးက ေကြ႕ဝိွက့္ၿပီး အ္ိမ္ထဲကို ဝင္လိုက္သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
Tv ၾကည့္လိုက္ မုန္႔စားလိုက္နဲ႔ ဇာတ္ကား တဝက္က်ိဳးသြားၿပီး။
(ေသာ္တာ မုန္႔ယူအုံးေလ..)
(ေအးေအး..)
သီတာေအး ေသာ္တာစန္း နဲ႔ ေသာ္တာ ေမာင္ကေလး ညီမကေလးမ်ား ကို မုန္႔ေကြၽးေနမိျပန္သည္။
မိမိုး က သီတာေအး ကို ၾကည့္ေနမိသည္။
ဟင္း..ေကာင္မ ရြခ်က္..
စိတ္ထဲမွာ အျပစ္ျမင္ေနမိသည္။
ဟုတ္မွာေပါ့ ဒီေန႔ ထူးကဲစြာ အလွေတြ ျပင္ထားတယ္ေလ..ပြဲလမ္းသဘင္ သြားမဲ့အတိုင္း ဝတ္စားထားသည္။
အလွႂကြယ္စြာ ဖူးပြင့္ေနသည္။
ေရေသာက့္ဖို႔ ေသာ္တာစန္းနဲ႔ အတူတူ ထြက္လာခဲ့သည္။
ေရအိုးစင္ အနီး က စားပြဲအနီးမွာ ထိုင္ၿပီး ေရဒီယို နားေထာင္ေနေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ကို သီတာေအး ပလပ္စတစ္နဲ႔ ထုပ္ပိုးထားေသာ ၅၀ဆယ္တန္ ကေလးကို ျပလိုက္သည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
လူေတြ ျပန္ၾကၿပီး သီတာေအး အပါအဝင္ လူတစ္စု အိမ္ပ်က္ႀကီး ျခံအက်ယ္ႀကီး အနီးက ျပန္ကုန္ၾကသည္။
သီတာေအး လူေတြနဲ႔မို႔ ညအခ်ိန္ အိမ္ပ်က္ႀကီးကို ၾကည့္ရဲသည္။
တစ္ေယာက္ထဲဆို မၾကည့္ရဲပါ။
ေစာေသးရင္ သြားရဲတယ္ လာရဲတယ္ လူသံတိတ္ရင္ ေၾကာက္မိတာ မဆန္းပါ။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ေန႔အခ်ိန္ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အိမ္ထဲမွာ ထၼင္းစားရင္ Tv ၾကည့္မိသည္။
ေသာတာစန္း Tv ေ႐ွ႕က ထၿပီး ေနာက္ေဖး အိမ္သာဖက္ကို ထြက္သြားေတာ့ ကေလးႏွစ္ေယာက္ နဲ႔ သီတာေအး က်န္ခဲ့သည္။
အေျခအေန ၾကည့္ၿပီး
(သမီးငယ္...)
(႐ွင္..အေဖ..)
(အေဖအတြက့္ ေသာက္ေရ သြားခပ္ေပးအုံး..)
(ဟုတ္ကဲ့ အေဖ..)
သမီးငယ္ ထြက္သြားေတာ့
(သီတာ မေန႔ည က ငါးဆယ္ ေပါက္တာလား..)
(ဟုတ္တယ္ ေနၾကာေစ့ထဲ က ေပါက္တာ)
(ေအးေအး..ထၼင္းစားၿပီး ေခြငွါးလိုက္အုံးမလား..)
(မလိုက္ေတာ့ဘူး ဦးေလး ေကာင္းတာ ငွါးခဲ့ ..)
(ေအးေအး ေနာက္အသစ္ထြက္ ဇာတ္ကား ငွါးခဲ့မယ္..)
(ဟုတ္..)
(အေဖ ေရာ့ ေရ)
(ေပးေပးသမီး..)
ေရေသာက္ၿပီး ေရခြက္ကို သမီးငယ္အား ေပးလိုက္သည္။
သားအငယ္ က အိပ္ေနသည္။
ေရခြက္ယူၿပီး ျပန္သြားေသာ ကေလးမ အထြက္မွာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အျမန္ထၿပီး သီတာေအး ပါးကို ဖဲ့လိုက္ၿပီး
(ညၾက မုန္႔ကို မေန႔ညကလို လာယူ လွမ္းေခၚလို႔ မေကာင္းဘူး လူျမင္အုံးမယ္..)
(ဟုတ္ကဲ့..ေနၾကာေစ့ ဝယ္ခဲ့အုံးေနာ္ ဦးေလးေက်ာ္စန္း)
(ေအးပါ..ဝယ္ခဲ့မယ္ သီတာ အႀကိဳက္ေတြ ဝယ္ခဲ့မယ္)
TV အနား က ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ညေန ေနဝင္လို႔ ေမွာင္ေနၿပီး လူေတြအားလုံး Tvေ႐ွ႕မွာ ေငးေနၾကသည္။
ေခြထိုးၿပီးလို႔ အျပင္ထြက္ ထိုင္ေနသူ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း မ်က္လုံး က အိမ္ထဲကို ၾကည့္ၾကည့္ေနသည္။
အိမ္ထဲ ေရာက္ေနသူ သီတာေအး ဘယ္အခ်ိန္ ထြက္လာမလဲ မသိျဖစ္ေနသည္။
လူေတြ အားလုံးက တီဗြီေ႐ွ႕မွာ
(အင္း...ဇာတ္ကား တစ္ဝက္မွ ထြက္လာမယ္ ထင္တယ္)
တစ္ေယာက္ထဲ ေတြးၿပီး ေရဒီယို ဖြင့္ေနမိသည္။
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
(ဦးေလး..ေက်ာ္စန္း...ဦးေလး..)
အသံတိုးတိုး ၾကားမိသလို ျဖစ္ေနသည္။
(ဟာ....)
TV ျပထားတာ မၾကာေသးဘူး အိမ္အေ႐ွ႕ ေရအိုးစင္ အေမွာင္အကြယ္ က ေခါင္းျပဴထြက္ၿပီး ေရာက္ေနေၾကာင္း အသိအမွတ္ျပဳ သီတာေအး လူေယာင္ျပေနသည္။
ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း အျမန္ထၿပီး အေမွာင္ရိပ္ထဲ ဝင္လိုက္ၿပီး
(ဟာ ဒီဘက္က ထြက္လာတာလား..)
(အင္း ေနာက္ေဖးသြားမလို လုပ္ၿပီး ထြက္လာတာ ေပး မုန္႔ထုပ္..)
ပခုံအေပၚ လက္တင္လိုက္ျပန္သည္။
(ဟာ..ဟိုျပတင္ေပါက့္ က ျဖတ္လာေတာ့ အိမ္ထဲက တီဗြီၾကည့္ေနသူေတြ ျမင္မွာေပါ့..)
(အဟိ...မျမင္ေအာင္ ေလးဘက္ကုန္းလာတာ..)
(ဟာ...ေတာ္ပါေသးရဲ႕ကြာ..)
ေျပာၿပီး သီတာေအး ကို အရဲစြန္႔ၿပီး ရင္ခ်င္းအပ္ ဖက္လိုက္သည္။
(ဦးေက်ာ္စန္း ေပးေလ မုန္႔ထုပ္..)
အဖက္ခံရင္း ေျပာလိုက္သည္။
(ေဟာဒီမွာ မျမင္ဘူးလား ခ်ိတ္ထားတာဘဲဟာ..)
(ေအာ္...မျမင္ဘူး..)
အိမ္ကပ္ထရံ သံခ်ိတ့္ကေလးမွာ ခ်ိတ္ထားေသာ မုန္႔ထုပ္ကေလး ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ယူေပးလိုက္သည္။
လက္ႀကီးက သီတာေအး ခါးမွာ တြယ္ဖက္ထားသည္။
(ျပန္ေတာ့မယ္..ဖယ္အုံး..)
(ေနအုံး ေစာေစာကလို ဖက္ထားခ်င္တယ္ ခဏေလး)
(ဟာ..သြားေတာ့မယ္..ၾကာေနၿပီး...)
(ခဏေလး ခဏေလး..ရႊတ့္...ရႊတ့္..ရႊတ့္..)
သီတာေအး အဖက္ခံရၿပီး အနမ္းကေလးေတြ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ေပးလိုက္သည္။
(ဖယ္ေတာ့ သြားေတာ့မယ္..)
(ဟာ..ေနအုံး မသြားနဲ႔အုံး မင့္ အိမ္သာတက္ေနတယ္ ထင္ေအာင္ အခ်ိ္န္ရေသးတယ္..)
(ဟာ..မရဘူး..လူေတြ သိကုန္မယ္ ဦးေက်ာ္စန္း..)
ရေသာ အခ်ိန္ကို အသုံးခ်လိုက္သည္။
(ခဏေလး ဖက္ထားခ်င္လို႔ ခဏေလး..)
တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ အဖက္တစ္ခုနဲ႔ အတူ လက္ႀကီးတစ္ဖက္ က ထမိန္ အစ အေပၚ ထိခိုက္လိုက္သည္။
သီတာေအး အခုမွ ျပန္ၿပီး ဦးေက်ာ္စန္းဝင္းကို ဖက္ထားမိသည္။
(အ.အအအ..အ..အအ..ဖယ္ေတာ့ လူျမင္လိပ္မယ္..)
(ေအးေအး...ရႊတ့္...ရႊတ့္..ရႊတ့္....)
မၾကာခင္ လူခ်င္း ခြဲလိုက္ၾကသည္။
သီတာေအး အျမန္ထြက္သြားၿပီး ပါတင္းေပါက္ ေရာက္ခါနီး ေလးဘက္ကုန္းၿပီး အိမ္ႀကီးကို ပတ့္သြားလိုက္သည္။
ေနာက္က ၾကည့္ေနေသာ ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း ေထာင္ထေနေသာ ပုဆိုးကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေလးဘက္ကုန္းသြားေသာ သီတာေအး ကုိ ၾကည့္မိလိုက္ေတာ့.....
ကေလးကို မုန္႔ေပးႀကိဳက္တယ္ေျပာေျပာ သီတာေအး က ၁၆ ႏွစ့္ေက်ာ္ေနၿပီးေလ...
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ေန႔လယ္ ေန႔ခင္း အခ်ိန္မွာ ကေလးမ်ား ျခံထဲမွာ ေဆာ့ေနၾကသည္။
အိမ္ထဲမွာ ေသာ္တာစန္း နဲ႔ သီတာေအး စကားေျပာေနၾကသည္။
(သမီး ေသာ္တာ..)
(႐ွင္..အေဖ...)
(အေဖကို ေဆးလိပ္ ဝယ္ေပးအုံး...)
(ဟင္း...မေန႔က ဝယ္ထားတဲ့ ေဆးလိပ္ေတြ ကုန္သြားၿပီးလား အေဖ..)
(မကုန္ေသးဘူး ေသာက္မေကာင္းဘူး ..)
(ဟုတ္ကဲ့ အေဖ...ေပး ပိုက္ဆံ..)
(ေရာ့ ၁၀၀ ဖိုး ဝယ္ခဲ့..)
(ဟုတ္ အေဖ...သီတာ..လာ..ေဆးလိပ္ဝယ္ သြားရေအာင္..)
(ဟာ..ေအာ္...ေအးေအး..သြားမယ္ေလ..)
အိမ္အျပင္ ထြက္သြားေသာ ကေလးမ ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ၿပီး ဦးေက်ာ္စန္းဝင္း တစ္ေယာက္...
(ဟာ..ကြာ...သမီးမိုက္...ေတာက့္´´´´´ဟင္း´´´´°)
≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦≧◉◡◉≦
ေဆးလိပ္ဝယ္ ျပန္လာၾကေသာ ကေလးမ ႏွစ္ေယာက္ အိမ္ထဲမွာ ေရာက္လာၿပီး
(အေဖ ေရာ့ ေဆးလိပ္..)
(ေပးေပး....)
ေဆးလိ္ပ္ကို ယူၿပီး မီးညႇိလိုက္သည္။
မီးခိုးအေငြ႔မ်ား က ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေဝ့ဝဲေနၾကသည္.........

                    #အပိုင္​း၂ ​ထပ္​တင္​​ေပးပါမည္​